Prolog

O tym, że się jest szczęśliwym, wie się dopiero potem, kiedy to minęło.

Człowiek żyje zmianą. 
                                                Stanisław Lem

___________________________________

   Wszystko się zmienia. Cały świat się zmienia. Ja się zmieniłam. Moje życie się zmieniło. Nic nie jest już takie jak kiedyś.
   Parę lat temu byłam szczęśliwą, pewną siebie nastolatką, która miała wspaniałe życie. Cudowna, kochająca rodzina, niesamowici przyjaciele, nieprzeciętna uroda, niezwykłe zdolności. Kiedyś miałam to wszystko. Teraz jestem tylko żałosną osiemnastolatką, z równie żałosną historią, z równie żałosnym życiem.
   Jestem Fanny. Należę do Psychich. Nienawidzę Fizich. Jestem w najsilniejszej grupie Psychich. Ja i moja siostra - jedyne bliźniaczki w Mountsea - razem możemy zrobić wszystko. Możemy podbić cały świat.
   Jeszcze parę lat temu wypowiedzenie tych słów nie sprawiałoby mi tylu trudności. Jeszcze parę lat temu... parę lat temu... lat temu... temu.

______________________________________________________________________

   Prolog już za nami. Jestem z niego nawet dumna. Rozdział 1 pojawi się w niedzielę za tydzień :)
Zapraszam do komentowania :)